همان گونه که می دانید محلولهای الکترولیت دارای یونهای مثبت (کاتیون) و یونهای منفی (انيون) هستند و از نظر بار الکتریکی خنثی هستند. یعنی مجموع آنیونها و مجموع کاتیونها از نظربار الکتریکی با هم برابرند.

رزین های تعویض یونی شامل بار مثبت کاتیونی و بار منفی آنیونی می باشند به گونه ای که از نظرالکتریکی خنثی هستند اما تعویض کننده ها با محلول های الکترولیت این تفاوت را دارند که فقط یکی از دو یون، متحرک و قابل تعویض است.در اثر تعویض یونی کاتیون ها و آنیون های موجود در محلول با کاتیون ها و آنیون های موجود در رزین تعویض میشوند به گونه ای که هم محلولو و هم رزین از نظر بار الکتریکی خنثی باقی میمانند.
برای آن که یک تعویض کننده یونی جامد، مفید باشد، باید دارای شرایط زیر باشد:

١- خود دارای یون باشد.

۲- در آب غیر محلول باشد.

٣- فضای کافی در شبکه تعویض کننده وجود داشته باشد که یون ها بتوانند بسهولت در شبکه جامد رزین وارد یا خارج شوند.

رزین های تعویض یونی را میتوان به دو گروه بزرگ الف: رزین های کاتیونی ب:رزین های آنیونی تقسیم کرد که هر گروه شامل نوع ضعیف و نوع قوی میباشد. بطور کلی رزین های نوع قوی در یک محدوده وسیع پی اچ و رزین های نوع ضعیف در یک محدوده کوچک پی اچ از مناسب هستند.