نماد اعتماد الکترونیکی
نماد اعتماد الکترونیکی
هیچ محصولی وجود ندارد
ساماندهی فروشگاه های اینترنتی
محصول جدید
رزین پرولایت انگلستان C100H
سختی گیر آب آشامیدنی
ژل پلی استایرنی
کاتیون اسید قوی
رزین فرم هیدروژن
0 کاربر این محصول را لایک کرده اند.
دریافت مشاوره تلفنی
پرولایت کمپانی پیشرو در تولید رزین های تبادل یونی، کاتالیزور و جاذب است و تنها شرکتی است که تمام منابع خود را در زمینه تولید رزین و توسعه تکنولوژی های مربوط به رزین متمرکز کرده است.
کمپانی پرولایت Purolite به ارائه محصولات با کیفیت در دنیا معروف است. کمپانی پرولایت Purolite همواره در جهت پیشبرد اهداف خود برای دستیابی به بالاترین سطوح کیفیت تلاش می کند و دارای خط تولید در ایالات متحده، چین، انگلستان و رومانی است. کمپانی پرولایت Purolite به طور مستمر ابزارها و روش های خود را برای رسیدن به بالاترین کیفیت ارزیابی می کند و از قابل اطمینان بودن محصولات و سازگاری آنها اطمینان حاصل می کند. کمپانی پرولایت Purolite ، بزرگترین واحد تحقیق و توسعه (R & D) را در میان تمامی شرکت های تولید کننده رزین داراست. محققان کمپانی پرولایت Purolite قادر به تولید محصولات جدید و ارائه راه حل های نوآورانه جدید متناسب با نیاز بازار هستند.
پرولایت Purolite علاوه بر همکاری نزدیک با مشتریان خود، با صنایع خصوصی و دانشگاه های معتبر در سراسر جهان نیز همکاری نزدیک دارد تا همواره در تکنولوژی تولید رزین های تبادل یونی پیشتاز باشد. کمپانی پرولایت Purolite یک کمپانی جهانی است به طوریکه تعداد دفتر های پرولایت Purolite در سرتاسر دنیا به 40 عدد می رسد. برای تهیه هر رزینی که نیاز داشته باشید، می توانید روی برند پرولایت Purolite حساب کنید. پرولایت Purolite در زمینه دانش رزین های تبادل یونی به خود افتخار می کند و متعهد به تولید رزین های مبادله یونی با کیفیت بسیار بالا می باشد.
این رزین دارای ویژگی احیا پذیری هیدروژن است که به شما این امکان را می دهد در مواقع لزوم رزین را احیا کنید و برای ظرفیت های کاری بالا و عملکرد مناسب بهینه شده است. این رزین می تواند با اسیدهای معدنی احیا شود و معمولا برای این کار از اسید سولفوریک یا هیدروکلریک اسید استفاده می شود. می توان با افزایش میزان اسید بهره وری رزین را افزایش داد. این محصول در گریدهای مختلف عرضه می شود.
purolite c100 و purolite c100 H دارای درجه صنعتی ، پلی استایرن ، اسید قوی رزین های تبادل کاتیونی وبه ترتیب به صورت فرم سدیم و هیدروژن عرضه می گردد و در فرم سدیم عرضه شده با توجه به نیاز ، با استفاده از بازسازی دو یا سه اسید به فرم هیدروژن تبدیل می شود که اسیدهای پر کاربرد عبارتند از اسید سولفوریک و اسید هیدرو کلریک. بنابراین در طراحی ها محاسبات در نظر گرفته می شوند.
رزین های تبادل کننده یون به صورت ذرات جامدی می باشند که می توانند ناخالصی های نامطلوب در محلول را با همان مقدار اکی والان از یون مطلوب با بار الکتریکی مشابه جایگزین کنند.
رزین های کاتیونی توانایی تبادل یون های کلسیم و منیزیم را با یون سدیم دارد و کاربرد آن در تصفیه آب صنعتی و سختی گیرهای صنعتی است.
به صورت کلی، در تصفیه آب آشامیدنی، آنیون های اصلی که برای جذب شدن به رزین با یکدیگر رقابت دارند، عبارتند از سولفات، نیترات، بی کربنات و کلر. ترتیب گزینش جذب آنیون ها توسط رزین های آنیونی بازی قوی نوع 1و نوع 2، به صورت زیر است:
Sulfate> Nitrate> Chloride> Bicarbonate
برای جلوگیری از نشتی نیترات به آب تصفیه شده و همینطور برای آب هایی که میزان سولفات در آنها بالا است، رزین های آنیونی مخصوص حذف نیترات مورد استفاده قرار می گیرند. در رزین های مخصوص حذف نیترات، ترتیب گزینش آنیون ها برای جذب به رزین به شکل زیر در می آید:
Nitrate> Sulfate> Chloride> Bicarbonate
همانگونه که ملاحظه می کنید، جای نیترات و سولفات برای جذب به رزین مخصوص حذف نیترات نسبت به رزین های آنیونی بازی قوی نوع 1 و نوع 2، جابجا شده است.
همانطور که بیان شد، یکی از موارد مصرف رزین های مخصوص حدف نیترات، برای آب هایی است که میزان سولفات آنها بالاست. به عنوان یک قاعده تجربی، اگر میزان سولفات نسبت به مجموع سولفات و نیترات موجود در آب، بالای 60% باشد، استفاده از رزین های مخصوص حذف نیترات بر رزین های آنیونی بازی قوی نوع 1 و نوع 2 ارجح است.
در تصفیه خانه های شهری که فاصله تصفیه خانه تا نقاط مصرف در منازل مصرف کنندگان زیاد است، معمولاً موضوع بوی رزین، مشکل جدی ایجاد نمی کند. ضمناً این مجموعه ها چون دارای اپراتورهای با تجربه تری بوده و کنترل بهتری روی عملکرد رزین ها وجود دارد، احتمال نشتی نیترات هم پایین خواهد بود. در تصفیه خانه های بزرگ، استفاده از رزین هایی که هزینه های عملیاتی و دورریز آب کمتری داشته باشند، اهمیت زیادی پیدا می کند. به صورت کلی، استفاده از رزین های آنیونی بازی قوی نوع 1 و نوع 2 و همینطور رزین های مخصوص حذف نیترات، گزینه های معمول و قابل قبولی هستند که در بسیاری از این موارد استفاده قرار می گیرند.
رزین های آنیونی بازی قوی نوع 1 با ظرفیت بالا، دارای ظرفیتی حدود 12 تا 15 درصد بیشتر از رزین های عادی آنیونی بازی قوی نوع 1 هستند. این افزایش ظرفیت، باعث کاهش در میزان آب دورریز شده است.
ضمناً فرآیند جدیدی ارائه شده است که در آن، با استفاده از رزین آنیونی ضعیف، میزان آب دورریز را می توان به کمتر از 0.2% آب ورودی رساند. این در حالی است که میزان آب دورریز در سیستم های رزینی عادی، بین 1 تا 3 درصد است.
در مورد نحوه احیای دستگاه های رزینی برای حذف نیترات، توصیه می شود که از احیای نوع پایین به بالا استفاده شود. این روش احیا نسبت به روش بالا به پایین مزیت داشته و احیای این رزین با بازدهی بالاتری صورت خواهد گرفت.
در مورد میزان نمک مورد نیاز برای احیای رزین هایی که برای حذف نیترات مورد استفاده قرار می گیرند نیز توصیه هایی وجود دارد. سه میزان 120، 160 و 200 گرم نمک بر لیتر رزین، معمولا به عنوان غلظت قابل قبول محلول نمک برای این رزین ها پیشنهاد شده است.
سطح نیترات در آب آشامیدنی زیر 50 میلی گرم در لیتر توصیه می شود به ویژه برای کودکان و نوزادان زیرا سیستم گوارشی آنها هنوز نابالغ است . وجود نیترات و نیتریت در آب آشامیدنی احتمال ابتلا به بیماری متهمو گلوبینمیا و یا سندرم کودک آبی می شود. از عوارض دیگر استفاده از نیترات در مدت زمان طولانی می توان کاهش اسیدیته معده ، کمبود آنزیم های خون ، کاهش هموگلوبین های طبیعی خون ، افسردگی ، تأثیر بر سیستم عصبی و زمانیکه غلظت آن بالای 70% باشد سبب مرگ خواهد شد.
از روش های مختلف در تصفیه آب روش اسمز معکوس و رزین های تبادل کننده یون کارآمدترین روش برای حذف نیترات و ترکیبات حاوی نیترات در آب است. نیترات موجود در منابع آبی را می توان با رزین های تبادل یونی آنیونی قوی در سیکل ( CL- ) حذف کرد.
تبادل یون یک واکنش دو طرفه و برگشت پذیر است که در آن یون های موجود در یک محلول با یون های دارای بار الکتریکی مشابه موجود در روی رزین مبادله می شوند. نیترات در آب از بار منفی برخوردار است بنابراین می توان آن را توسط رزین های آنیونی از آب حذف نمود.
رزین های تبادل کننده یونی پس از استفاده احتیاج به بازسازی دارند زیرا این مبادله کننده های یون پس از هربار استفاده دچار رسوب جدی می شوند و احتیاج دارند تا با مواد شیمیایی خاص تمیز و احیاء شوند تا دوباره بتوانند مورد استفاده قرار گیرند.
موادشیمیایی که برای احیاء و بازسازی رزین ها استفاده می شود عبارتند از کلرید سدیم (نمک طعام)، کلرید پتاسیم ، اسید سیتریک و دی اکسید کلر.
در این عمل با استفاده از یک محلول که دارای یون های از دست رفته رزین به مقدار کافی می باشد، رزین دوباره به فرم فعال اولیه تبدیل می شود اما مقداری از ظرفیت تبادل خود را از دست می دهد، به طور کلی هر چه ظرفیت یون بیشتر باشد با تمایل بیشتری جذب رزین می گردد. بنابراین یون سه ظرفیتی و یون دو ظرفیتی بیش از یون یک ظرفیتی توسط رزین جذب می شود. حتی برای یون های با ظرفیت یکسان نیز ضریب گزینش متفاوت است و اغلب هر چقدر وزن مولکولی بیشتر باشد و یا اندازه یون کوچکتر گردد، تمایل به جذب افزایش می یابد. وجود ضریب گزینش باعث می شود که یون ها به طور یکسان جذب رزین نشوند. در نتیجه وقتی که نیترات یون موردنظر برای حذف باشد، قبل از آن به طور اجتناب ناپذیر، فسفات و سولفات مبادله شده و زمانی نیترات مبادله می گردد که دیگر یون های مذکور به صورت آزاد وجود نداشته باشند.
در سال های اخیر رزین هایی ساخته شده اند که نسبت به نیترات قابلیت جذب بیشتری دارند و به آنها رزین های انتخابی می گویند. برای افزایش ضریب گزینش نیترات در این نوع رزین ها، طول زنجیره های استری افزایش یافته تا ظرفیت نیترات برای احیاء زنجیره ها بیشتر شود. اما با افزایش طول این زنجیره، ظرفیت حجمی رزین کاهش می یابد، بنابراین رزین های انتخابی در فواصل زمانی کوتاه تری نسبت به رزین های معمولی نیاز به احیاء دارند.
سازمان حفاظت از محیط زیست و بهداشت جهانی استفاده از رزین های تبادل یون را بعنوان بهترین روش برای از بین بردن نیترات در آب های قابل شرب معرفی کرده اند . استفاده از رزین های تبادل یونی مؤثرترین ، بهترین و مطمئن ترین روش جهت حذف نیترات از آب های آشامیدنی است این فناوری شامل حذف نیترات و جایگزینی آن توسط آنیون های دیگر است.
مزایای استفاده از روش تبادل یونی در حذف نیترات :
عملیات ساده
فرآیند مستقل از دما
در برابر تغییر غلظت نیترات کاملا منفعل است
در حین شستشوی معکوس، مخزن حاوی رزین باید طی مدت 10 تا 15 دقیقه با حجمی معادل 50 تا 70 درصد کل مخزن شستشو گردد. این عمل ذراتی را که در بستر رزین انباشته شده اند آزاد می کند و حباب های به دام افتاده داخل بستر رزین را خارج می کند. همچنین بک واش (Backwash) یا شستشوی معکوس باعث می شود ذرات رزین به حداقل مقاومت خود در برابر جریان آب برسند که امری بسیار مهم در مخازن رزین های تبادل یونی است. به طور معمول در اولین سرویس، تقریبا 30 دقیقه شستشو پیشنهاد می گردد. گسترش بستر رزین با افزایش سرعت جریان افزایش می یابد و با کاهش دمای مایع ورودی کاهش می یابد.
احتیاط! در هنگام شستشوی معکوس بسیار دقت داشته باشید که رزین داخل مخزن به لوله بالایی مخزن نرسد.
افت فشار در بستر رزین های تبادل یونی بستگی به توزیع اندازه ذرات، عمق بستر، حجم مواد تبادلی، میزان جریان و ویسکوزیته محلول نفوذی دارد. عوامل موثر بر هر یک از این پارامتر ها عبارت اند از:
○ افزایش رسوب ذرات بر روی بستر رزین
○ فشرده سازی بیش از حد رزین
○ طبقه بندی غیر اصولی یا ناقص بستر رزین
بسته به کیفیت آب ورودی، کاربرد دستگاه و پارامترهای طراحی آن دبی جریان ورودی می تواند از 10 تا 40 بشکه در ساعت (BV/h) تغییر کند.
| مدل | رزین سختی گیر آب آشامیدنی مدل C100H پرولایت Purolite |
| ویژگی ها و مزایا | ژل پلی استایرنی ، کاتیون اسید قوی رزین ، فرم هیدروژن |
| استفاده | سیستم های بازسازی Coflow سیستم های ضد جریان معمولی |
| کاربرد | سختی گیر آب آشامیدنی و احیا هیدروژن |
| pH | 0-14 |
| بسته بندی | کیسه 25 لیتری کیسه یک لیتری (بسته بندی سفارشی) |
| ساختار پلیمری (Polymer Structure) | پلی استایرن ژل با دیوینیل بنزن |
| ظاهر (Appearance) | مهره های کروی |
| گروه عملکردی (Functional Group) | اسید سولفونیک |
| فرم یونی (Ionic Form) | H form + |
| ظرفیت کلی (Total Capacity) | 2eq/l |
| حفظ رطوبت (Moisture Retention) | 51-55% |
| دامنه اندازه ذرات (Particle Size Range) | 300 - 1200 µm |
| حداکثر ضریب یکنواختی (Uniformity Coefficient (max.)) | 1.7 |
| وزن مخصوص (Specific Gravity) | 1.2 |
| وزن حمل و نقل (تقریبی) | 745-785g/l |
| محدودیت دما | 120C,248F |
